De ziekte van Alzheimer is genoemd naar zijn ontdekker: de Duitse neuroloog Alois Alzheimer. Jarenlang zorgde de ziekte van Alzheimer voor een patiënt wiens geheugen snel verzwakte. Ze herinnerde zich niet langer dingen die eerder waren gebeurd en kreeg steeds minder van wat er om haar heen gebeurde. Uiteindelijk leefde ze volledig in haar eigen wereld. Alois Alzheimer nam aan dat de oorzaak van deze ziekte gevonden moest worden in de hersenen van zijn patiënt. Na haar dood in 1906 onderzocht hij het en vond er vreemde afzettingen in. Tegenwoordig is bekend dat deze afzettingen typerend zijn voor de ziekte van Alzheimer.
De ziekte van Alzheimer is de meest voorkomende vorm van dementie. Dit is een woord voor een hele reeks ziekten, waar patiënten steeds erger worden naarmate ze ouder worden. Momenteel lijden ongeveer 300 duizend mensen in Nederland aan dementie ongeveer 100 duizend daarvan met de ziekte van Alzheimer. De ziekte van Alzheimer treft vooral ouderen. Vóór de leeftijd van 60 jaar is de ziekte zeer zelden merkbaar.
Niet te genezen
Hoewel veel wetenschappers de ziekte onderzoeken, blijft de exacte oorzaak onbekend. Sommige onderzoekers geloven dat de typische afzettingen in de hersenen de hersencellen blokkeren. Anderen geloven dat bij Alzheimer paden in de hersencellen blijven. Weer anderen geloven dat ontsteking in de hersenen verantwoordelijk is voor de ziekte van Alzheimer.
Wat de oorzaak ook is, het resultaat blijft hetzelfde: de hersencellen sterven, de hersenen breken meer en meer als het ware. Dit gebeurt langzaam en kruipend, in het begin merken de getroffenen het helemaal niet op. Als ze dan de eerste tekenen van de ziekte opmerken en de Alzheimerpatiënten naar de dokter gaan, zijn de hersenen vaak al zwaar beschadigd. Medicijnen kunnen de ziekte een korte tijd vertragen, ze kunnen het niet genezen.
Vergeetachtigheid als eerste teken
Wanneer u uw sleutels verliest of een naam vergeet, is dit soort vergeetachtigheid normaal. Maar mensen met Alzheimer vergeten steeds vaker dingen die ze bewust hebben meegemaakt en die nog maar kort geleden zijn, bijvoorbeeld een gesprek met familieleden. Wanneer dit kortetermijngeheugen significant slechter wordt, is dat vaak het eerste teken van Alzheimer. Vaak herinneren de getroffenen zich geen woorden meer en kunnen ze niet zo goed nadenken of iets plannen.
Veel Alzheimerpatiënten merken aan het begin van de ziekte dat ze altijd vergeetachtig zijn en proberen zich voor te bereiden bijvoorbeeld met aantekeningen.
In het begin merken de patiënten vaak bewust op dat ze iets vergeten. Bijvoorbeeld wanneer mensen praten over dingen die mensen zich niet kunnen herinneren. Ze komen altijd in gênante situaties terecht als ze zich bijvoorbeeld namen niet kunnen herinneren. Veel patiënten zijn bang, sommigen zijn verdrietig of boos.
Zieke mensen hebben altijd meer hulp nodig
Wanneer de ziekte vordert, vergeten de patiënten uiteindelijk dat ze het vergeten. Je verliest steeds meer vaardigheden. Laten we nu ook het geheugen loslaten van dingen die ouder zijn. Soms weten de patiënten niet meer waar bepaalde voorwerpen voor zijn, bijvoorbeeld een lepel. Soms herkennen ze geen bekende mensen of weten ze niet waar ze wonen of hoe ze thuis kunnen komen.
Zieke mensen hebben meer en meer hulp nodig om alledaagse taken te beheersen, bijvoorbeeld winkelen of wassen. Haar karakter en gedrag veranderen ook. Velen worden extreem onrustig en lopen voortdurend op en neer. Als de ziekte van Alzheimer erg geavanceerd is, kunnen patiënten amper bewegen en worden ze volledig afhankelijk van zorg. Deze ziekte is erg moeilijk, niet alleen voor de getroffenen, maar ook voor de familieleden die meer en meer een geliefde verliezen.
